Normal şartlarda midede az miktarda safra suyu bulunabilir. Mideye ulaşan safra suyunun küçük miktarları mide ve yemek borusu üzerinde zararlı bir etki oluşturmaz. Safra tuzlarının midede bulunan konsantrasyonu genellikle 0.05-0.5 ml arasında değişiklik gösterir ve bu seviyeler toksik değildir. Ancak reflü olarak bilinen durumda, mide safra suyu miktarı genellikle 30 ml'nin üzerindedir. Yemek borusundaki safra suyu miktarı ise genellikle 10 ml civarındadır. Bu nedenle toksik olmayan safra tuzları yemek borusu epiteli içinde birikerek toksik konsantrasyonlara ulaşabilir.

Midede biriken safra tuzları, mide mukozasında toksik etkilere neden olarak mide ve yemek borusundaki hasarın şiddetlenmesine katkıda bulunur. Bu durum mide asit salgısını uyararak hasarın artmasına ve mideye geri kaçan onikiparmak bağırsağı içeriği içinde bulunan safra tuzları ve pankreas enzimleri nedeniyle mide ve yemek borusunun mukozasındaki hasarı arttırır. Midede aşırı safra bulunması, mide asidini azaltarak reflü olan hastaların midede bakteri üremesini kolaylaştırabilir. Bu durumlarda hastalar antibiyotik tedavisi ile tedavi edilebilir.

Midede safra suyu birikmesinin belirtileri diğer mide hastalıklarına benzer. Üst karın bölgesinde huzursuzluk, ağrı, gerilme, bulantı, şişkinlik hissi, kilo kaybı ve kusma gibi belirtilerle kendini belli edebilir. Bazı hastalarda bu belirtiler diğer hastalıklarda da görülebilir. Midede bulunan safra suyu belirtileri genellikle yemek yedikten sonra artar ve bazı hastalarda gizli kanamalar da görülebilir.

Günümüzde midede safra suyu teşhisi genellikle endoskopi yöntemiyle yapılır. Ancak, bu yöntem her zaman doğru sonuç vermeyebilir ve bazı endoskopistlerin tecrübe ve bilgi eksikliği nedeniyle yanlış teşhisler koymasına neden olabilir. Bu hastalar gereksiz uzun süreli tedavilere maruz kalabilir. Endoskopi her zaman doğru sonuç vermediğinden, mide ve yemek borusundaki safra suyu miktarını ölçmek için farklı yöntemler kullanılmıştır. En çok tercih edilen yöntemlerden biri, yemek borusundan mideye yerleştirilen özel kateterlerle safra tuzunun ve mide suyunun ölçülmesidir.

Bir diğer tanı yöntemi ise radyoaktif izotop yöntemidir. Bu yöntemde damardan enjekte edilen radyoaktif madde karaciğerde safra ile bağırsağa atıldıktan sonra mideye geçişi sintigrafik olarak izlenir. Bu yöntem genellikle sınırlı sayıda uygulanmakta olup, özel araştırma merkezlerinde yapılır. Hastalığın teşhisinin yanı sıra, hastalarda bulunan belirtiler de oldukça önemlidir. Midede aşırı safra suyu olan hastalarda tedavi yöntemleri arasında cerrahi girişimler de bulunmaktadır.

Midede aşırı safra birikmesi cerrahi girişimlerle azaltılabilir. Bu cerrahi girişimler arasında safra yolunun onikiparmak bağırsağına bağlanması ve safra kesesinin alınması gibi yöntemler bulunur. Bazı hastalarda alkalen reflü görülebilir ve bu durum papillotomi yapılmış olan hastalarda daha belirgin olabilir. Safranın bağırsağın boş kaldığı onikiparmak bağırsağında birikmesi, midede safra suyu artışına neden olabilir ve bu durumda hastalarda safra ve kusma görülür. Cerrahi girişimler, hastaların bu problemlerden kurtulması için uygulanır. Daha önce geçirilmiş genel cerrahi girişimler sonucunda düzeltme ameliyatları yapılabilir. Bu ameliyatlarla safra yolunun açılması ve mideden önceki ince bağırsağa bağlanarak safranın mideye kaçmasını engellemek amaçlanır.